Urmanica

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Urmanica
Osnovni podaci
Država  Srbija
Upravni okrug Pčinjski
Grad Vranje
Gradska opština Vranje
Stanovništvo
Stanovništvo (2022) 32
Geografija
Koordinate 42°40′48″N 21°54′36″E / 42.6800°N 21.9100°E / 42.6800; 21.9100
Nadmorska visina 842 m
Urmanica na mapi Srbije
Urmanica
Urmanica
Urmanica (Srbije)
Ostali podaci
Poštanski kod 17507
Pozivni broj 017
Registarska oznaka VR


Koordinate: 42° 40′ 48" SGŠ, 21° 54′ 36" IGD

Urmanica je naselje u Poljanici, grad Vranje u Pčinjskom okrugu u Srbiji. Od centra Vlasa, gde je sedište Mesne kancelarije, udaljeno je oko 4 km. Prema popisu iz 2002. bilo je 32 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 63 stanovnika).

Istorija i opis sela

[uredi | uredi kod]

Urmanica se nalazi u izvorišnom delu Urmaničkog potoka, desnog kraka Smiljevačke ili Uševačke reke, na mestima zvanim Dulan, Golema dolina i Seliška dolina. Razmeštena je između sela: Beliševo i Ravna Reka na istoku, Solačka Sena i Gradnja na severu, Uševce na zapadu i Smiljević na jugu.

Iz centra Poljanice u selo se stiže uz Smiljevačku (Uševačku) reku, putem koji se kod Uševca odvaja od puta Vranje - Mijovce. Dobar je prilaz i iz doline Južne Morave, putevima od Vladičinog Hana preko Jagnjila i Solačke Sene, ili iz Lepenice preko Beliševa. Stanovnicima Urmanice je oduvek bio lakši odlazak u Vladičin Han nego u Vranje. I sada postoji redovna autobuska linija Vladičin Han - Urmanica. U doba turske vladavine, i dosta vremena kasnije, selo je bilo značajna raskrsnica puteva koji su, s jedne strane, vodili od Leskovca za Vranje vododelnicom Južne Morave i Veternice, a sa druge strane povezivali Poljanicu sa Inogoštem.

Poznati izvori vode su Liva buka, i kladenci u Starom selu, Malom selištu, Ugaru i Južarju.

Ima mišljenja da je ovo selo u početku postojalo zajedno sa Uševcem, Sikirjem i Smiljevićem, pri ušću Smiljevačke (Uševačke reke) u Veternicu, pa su se u toku vremena izdvojili jedno od drugoga. U početku je bilo zbijenog tipa, a sada je razbijeno na mahale Dluge njive, Malo selište, Liva buka, Južarje, Dulan i Staro selo. O poreklu imena Urmanica postoje mišljenja da ono znači „selo gde uspeva (niče) urma“, ali je to malo verovatno jer urma ovde sigurno ne može da raste.

Najstarije porodice su Ramčinci, Mijajlinci ili Ilčinci, Deda-Ristini, Milenkovci, Marinkovci, Ivanovci, Stevanovići i Stankovići. Doseljeni su iz Gradnje, Dragobužda i Uševca, a jedna porodica iz okoline Kuršumlije.

Od starina se pominje čumino groblje, gde je (po predanju) sahranjeno 70 devojaka koje je čuma pobila, zatim tri selišta: selište, malo selište i staro selo. Selište je u Seliškoj dolini; malo selište na desnoj, a Staro selo na levoj strani Goleme doline.

Seoska slava (krste, litije) je u Belu subotu (posle Duhov

Demografija

[uredi | uredi kod]

U naselju Urmanica živi 32 punoletna stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 68,2 godina (68,3 kod muškaraca i 68,1 kod žena). U naselju ima 19 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 1,68.

Ovo naselje je u potpunosti naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.

Grafik promene broja stanovnika tokom 20. veka
Demografija
Godina Stanovnika
1948. 192 [1]
1953. 184
1961. 153
1971. 122
1981. 98
1991. 63 63
2002. 32 32
Etnički sastav prema popisu iz 2002.
Srbi
  
32 100.0%
nepoznato
  
0 0.0%


Reference

[uredi | uredi kod]
  1. Knjiga 9, Stanovništvo, uporedni pregled broja stanovnika 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 2002, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, maj 2004, ISBN 86-84433-14-9
  2. Knjiga 2, Stanovništvo, pol i starost, podaci po naseljima, Republički zavod za statistiku, Beograd, februar 2003, ISBN 86-84433-01-7

Literatura

[uredi | uredi kod]
  • Rista T. Nikolić, Poljanica i Klisura, izdanje 1905. godine, strana 178. (Srpski etnografski zbornik, Beograd, knjiga IV, Srpska kraljevska akademija).

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]